بررسی رفتار شهروندی سازمانی پرستاران با توجه به نقش تعدیلی زایندگی: رویکردی تحولی

مقدمه: هدف پژوهش حاضر تعیین رفتار شهروندی سازمانی پرستاران با رویکردی تحولی و مقایسه آن بین دو گروه جوان و میانسال بود. همچنین نقش تعدیلی زایندگی مورد توجه قرار گرفت. روش: شرکت کنندگان متشکل از 141 نفر از پرستاران پنج بیمارستان شهر تهران بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. پرسشنامه های رفتار شهروندی سازمانی و زایندگی ابزار مورد استفاده در این پژوهش بودند. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss و توسط آزمون های t مستقل، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی انجام شد. یافته ها: تحلیل های استنباطی حاکی از وجود تفاوت معنادار بین دو گروه جوان و میانسال در رفتار شهروندی سازمانی بود. همچنین رابطه مستقیم رفتار شهروندی و زایندگی به تأیید رسید و نشان داده شد که تعامل سن و زایندگی پیش بین بهتری برای رفتار شهروندی سازمانی است. نتیجه گیری: پیش بینی نظریه تحولی اریکسون در رابطه با تعارض تحولی دوره میانسالی و نقش زایندگی در مراقبت از نسل بعد و تعهد به جامعه، در محیط کار نیز قابل کاربرد است. به عبارت دیگر درست است که میانسالی در محیط کار نیز به رفتارهای فرانقشی می-انجامد، اما فقط در صورتی که تعارض این دوره با موفقیت حل شده و زایندگی در فرد میانسال شکل گرفته باشد.